کرختی پاها که ارتباطی با به خوابرفتن آنها ندارد
به خوابرفتن پا اتفاق بسیار رایجی است که وقتی یک عصب در پا موقتاً تحتفشار قرار میگیرد ایجاد میشود. اما کرختی و بیحسی پاها با به خوابرفتن آنها فرق دارد و اگر درمان نشود میتواند خطرناک باشد.
کرختی پاها میتواند ناشی از فشردگی یا آسیب عصبهای پا، کف پا یا کمر باشد. همچنین ممکن است ریشه در عوارضی داشته باشد که بر جریان خون پا اثر میگذارند. بیحسی پا ممکن است موقتی باشد؛ مثلاً بعد از یک آسیب، یا دائمی.
. درد
. گزگز
. سوزش
. احساس سرما در پاها
. احساس سوزنسوزنشدن
بیحسی ناشی از آسیب شدید یا فشردگی بلندمدت عصب نیز میتواند منجر به ضعف و آتروفی عضله شود.
این عوارض میتوانند شامل موارد زیر باشند:
. نوروپاتی اعصاب محیطی
. نوروپاتی فیبر کوچک
. ام اس
. مورتون نوروما
. اختلالی در رگ
. سندرم گیلنباره
. نوروپاتی دیابتی
. بیماری شارکو ماری توث
. سرمازدگی مصنوعی
. لوپوس
. اعتیاد به الکل
. پیچخوردگی عصب در پایین ستون فقرات
. بیماری دژنراتیو دیسک
. آسیب نخاعی
. سکته مغزی
. عوارض جانبی دارو (مثل شیمیدرمانی)
. بیماری لایم
. شینگلز یا زونا
. اضطراب
. کمبود ویتامین (مثل B۱۲)
چند نمونه از این روشها:
. استفاده روزانه از کرم موضعی کپسایسین
. ماساژ پا
. گذاشتن پا در آب گرم
. گذاشتن پا در تشت آب و نمک اپسوم
. ترک سیگار
. جوراب واریس
. فعال ماندن و پیادهروی برای افزایش گردش خون در پا
. فیزیوتراپی مثلاً برای عوارض نورولوژیکی یا نوروپاتی اعصاب محیطی
. عمل جراحی مثلاً جراحی دیسک (دیسککتومی) برای پیچخوردگی یک عصب
. داروهای ضدالتهاب مانند داروهای غیراستروئیدی یا داروهای تجویزی ضدالتهاب
. داروهای مربوط به درد عصب
. مدیریت استرس و تکنیکهای ریلکسیشن برای کاهش اضطراب
. داروهای ضدروماتیسم برای عوارضی مانند ام اس
. داروهای نوروپاتی دیابتی
. داروهایی برای اضطراب
. تغییرات در رژیم غذایی و مصرف مکمل ویتامین برای رفع کمبود ویتامین
درمانهای جایگزین مانند رفلکسولوژی گاهی برای عوارضی که موجب بیحسی و کرختی پاها میشوند مفیدند، مثل دیابت. اما تحقیقات در این زمینه کافی نیست.
توصیههای زیر کمک میکنند علائم مرتبط با کرختی پاها را مدیریت کنید:
. هر روز پوست پاهای خود را چک کنید و اگر نمیتوانید کف پایتان را خوب ببینید از آینه استفاده کنید و لای انگشتان را فراموش نکنید.
. کفشهایی بپوشید که اندازه مناسبی داشته باشند و تنگ نباشند.
. بعد از حمام پاهای خود را کاملاً خشک کنید.
. ناخنها را بهاندازه کوتاه کنید، نه زیاد.
. بدون جوراب کفش نپوشید تا اصطکاک کمتر شود.
. داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
. به طور مرتب جهت چکاپ به پزشک مراجعه کنید.
. در مورد تمرینات مناسب و یا استفاده از ابزارهای کمکی مثل واکر یا عصا (اگر بیحسی پا بر تعادلتان اثر گذاشته) از فیزیوتراپیست راهنمایی بگیرید.
در موارد شدید، درمان بیحسی مزمن پا میتواند منجر به زخمهایی شود که خوب نمیشوند و در نتیجه چارهای جز قطع عضو وجود ندارد. این اتفاق اغلب نتیجهٔ دیابت کنترل نشده است. ریسک قطع پا در افرادی که مبتلا به چند بیماری هستند، مثلاً فشارخون بالا و بیماری قلبی و بیماری رگی و عروقی، بیشتر است.
در پایان
بیحسی پاها میتواند دلایلی غیر از به خوابرفتن داشته باشد و ممکن است علامتی از دیگر عوارضی باشد که بر سیستم رگی و عروقی یا سیستم عصبی اثر گذاشتهاند. همچنین بیحسی پا میتواند در بیماریهایی مانند دیابت یا اختلالات روانی که باعث اضطراب میشوند رخ دهد. راهکارهای خانگی مانند ماساژ و جوراب واریس میتوانند به کاهش علائم کمک کنند.
درمان بیحسی پا میتواند شامل دارودرمانی، فیزیوتراپی و در برخی موارد، جراحی شود. گاهی بیحسی و کرختی پا مزمن است، مانند نوروپاتی دیابتی. از پاهای خود خوب مراقبت کرده و طبق توصیههای پزشک عمل کنید تا دچار عوارض بعدی نشوید.
در رابطه با این محتوا تجربیات خود را در پرسان به اشتراک بگذارید. توصیف بیحسی در پاها
بیحسی پاها به این معنی نیست که هیچوقت نتوانید احساسشان کنید، بلکه علائم گاهی هستند و گاهی نه. دیگر علائمی که میتوانند با بیحسی رخ بدهند:. درد
. گزگز
. سوزش
. احساس سرما در پاها
. احساس سوزنسوزنشدن
بیحسی ناشی از آسیب شدید یا فشردگی بلندمدت عصب نیز میتواند منجر به ضعف و آتروفی عضله شود.
علتهای بیحسی در یک یا هر دو پا
بیحسی پا میتواند ناشی از آسیب به عصبهای پا یا کمر باشد یا مشکلاتی در رگها و عروق. همچنین ممکن است بیحسی پا علامتی از دیگر عوارض نورولوژیکی یا علامتی از یک مشکل روانی مانند اضطراب باشد.این عوارض میتوانند شامل موارد زیر باشند:
. نوروپاتی اعصاب محیطی
. نوروپاتی فیبر کوچک
. ام اس
. مورتون نوروما
. اختلالی در رگ
. سندرم گیلنباره
. نوروپاتی دیابتی
. بیماری شارکو ماری توث
. سرمازدگی مصنوعی
. لوپوس
. اعتیاد به الکل
. پیچخوردگی عصب در پایین ستون فقرات
. بیماری دژنراتیو دیسک
. آسیب نخاعی
. سکته مغزی
. عوارض جانبی دارو (مثل شیمیدرمانی)
. بیماری لایم
. شینگلز یا زونا
. اضطراب
. کمبود ویتامین (مثل B۱۲)
رفع فوری بیحسی پا
شما میتوانید بیحسی پا و علائم مرتبط با آن را با راهکارهای خانگی و عاداتی در سبک زندگی بهتر کنید. با مشورت با پزشکتان مطمئن شوید که این فعالیتها باتوجهبه عارضه اصلی برای شما خطری ندارند.چند نمونه از این روشها:
. استفاده روزانه از کرم موضعی کپسایسین
. ماساژ پا
. گذاشتن پا در آب گرم
. گذاشتن پا در تشت آب و نمک اپسوم
. ترک سیگار
. جوراب واریس
. فعال ماندن و پیادهروی برای افزایش گردش خون در پا
درمان بیحسی پاها
بسته به علت بیحسی پاهای شما، پزشک یک یا چند راهکار درمانی توصیه میکند:. فیزیوتراپی مثلاً برای عوارض نورولوژیکی یا نوروپاتی اعصاب محیطی
. عمل جراحی مثلاً جراحی دیسک (دیسککتومی) برای پیچخوردگی یک عصب
. داروهای ضدالتهاب مانند داروهای غیراستروئیدی یا داروهای تجویزی ضدالتهاب
. داروهای مربوط به درد عصب
. مدیریت استرس و تکنیکهای ریلکسیشن برای کاهش اضطراب
. داروهای ضدروماتیسم برای عوارضی مانند ام اس
. داروهای نوروپاتی دیابتی
. داروهایی برای اضطراب
. تغییرات در رژیم غذایی و مصرف مکمل ویتامین برای رفع کمبود ویتامین
درمانهای جایگزین مانند رفلکسولوژی گاهی برای عوارضی که موجب بیحسی و کرختی پاها میشوند مفیدند، مثل دیابت. اما تحقیقات در این زمینه کافی نیست.
کرختی مزمن پا (مدیریت علائم)
گاهی کرختی پاها مزمن است. خیلی مهم است که از پاهای خود خوب مراقبت کنید تا جلوی هر گونه آسیبی گرفته شود، خصوصاً اگر بیحسی و کرختی مرتبط با کاهشی در جریان خون است.توصیههای زیر کمک میکنند علائم مرتبط با کرختی پاها را مدیریت کنید:
. هر روز پوست پاهای خود را چک کنید و اگر نمیتوانید کف پایتان را خوب ببینید از آینه استفاده کنید و لای انگشتان را فراموش نکنید.
. کفشهایی بپوشید که اندازه مناسبی داشته باشند و تنگ نباشند.
. بعد از حمام پاهای خود را کاملاً خشک کنید.
. ناخنها را بهاندازه کوتاه کنید، نه زیاد.
. بدون جوراب کفش نپوشید تا اصطکاک کمتر شود.
. داروها را طبق دستور پزشک مصرف کنید.
. به طور مرتب جهت چکاپ به پزشک مراجعه کنید.
. در مورد تمرینات مناسب و یا استفاده از ابزارهای کمکی مثل واکر یا عصا (اگر بیحسی پا بر تعادلتان اثر گذاشته) از فیزیوتراپیست راهنمایی بگیرید.
بیحسی پا و قطع عضو
در موارد شدید، درمان بیحسی مزمن پا میتواند منجر به زخمهایی شود که خوب نمیشوند و در نتیجه چارهای جز قطع عضو وجود ندارد. این اتفاق اغلب نتیجهٔ دیابت کنترل نشده است. ریسک قطع پا در افرادی که مبتلا به چند بیماری هستند، مثلاً فشارخون بالا و بیماری قلبی و بیماری رگی و عروقی، بیشتر است.در پایان
بیحسی پاها میتواند دلایلی غیر از به خوابرفتن داشته باشد و ممکن است علامتی از دیگر عوارضی باشد که بر سیستم رگی و عروقی یا سیستم عصبی اثر گذاشتهاند. همچنین بیحسی پا میتواند در بیماریهایی مانند دیابت یا اختلالات روانی که باعث اضطراب میشوند رخ دهد. راهکارهای خانگی مانند ماساژ و جوراب واریس میتوانند به کاهش علائم کمک کنند.
درمان بیحسی پا میتواند شامل دارودرمانی، فیزیوتراپی و در برخی موارد، جراحی شود. گاهی بیحسی و کرختی پا مزمن است، مانند نوروپاتی دیابتی. از پاهای خود خوب مراقبت کرده و طبق توصیههای پزشک عمل کنید تا دچار عوارض بعدی نشوید.
بیشتر بخوانید